|
narodni heroj Jugoslavije, rođen u Preljini 28. avgusta 1914. godine. Gimnaziju završio u Čačku, a studije prava u Beogradu 1938. godine. Radio u Čačku. Od maja 1940. godine instruktor Pokrajinskog komiteta KPJ u Kruševcu, gde je postao sekretar Okružnog komiteta KPJ. Bio je i instruktor Pokrajinskog komiteta KPJ u Valjevu, gde je organizovao Valjevski NOP odred. Učestvovao u pregovorima sa Dražom Mihailovićem 1941. godine, jednom zajedno sa Josipom Brozom Titom. Ilegalac do kraja 1941. godine. Od proleća 1943. sekretar Okružnog komiteta KPJ za Čačak. Godine 1945. biran za narodnog poslanika Privremene narodne skupštine Ustavotovorne skupštine FNRJ, Antifašističke skupštine narodnogoslobođenja Srbije i Ustavotovorne skupštine SR Srbije, a zatim neprekidno poslanik Savezne i Republičke skupštine. Od marta 1945. javni tužilac Srbije (do 1950). Zastupao je vojnog tužioca na procesu 1946. godine generalu Dragoljubu Mihailoviću, njegovim komandantima i drugim rukovodiocima koji su bili antikomunistički nastrojeni. Obavljao je visoke funkcije u organima vlasti: ministar u Vladi Srbije (1950-1953), član Saveznog izvršnog veća (1953), član Saveznog veće Skupštine Jugoslavije (1953-1956), predsednik Beograda (1955-1957), predsednik Izvršnog veća Skupštine Srbije (1957-1962), od maja 1962. član, a zatim predsednik Saveznog izvršnog veća (1963-1965), predsednik Saveznog veća Savezne skupštine (1966-1967), predsednik Skupštine Srbije (1967-1969), potpredsednik Savezne skupštine (1969-1972), ministar inostranih poslova SFRJ... biran je i u najviše organe Saveza komunista Jugoslavije. Imao je čin general – majora. Bavio se i publicistikom. Za narodnog heroja Jugoslavije proglašen je oktobra 1953. godine. Umro je u Beogradu 2005. godien, a sahranjen je na groblju u Čačku
|
